PROSTOR SPOMENIKA - ATMOSFERA SEĆANJA | Spomen-obeležje posvećeno životu i radu Zorana Đinđića se zasniva na ideji konstruisanja novog prostora unutar samog spomenika i u njemu atmosfere sećanja - ovaj prostor je deo grada i sa njim deli vazduh, sunce, kišu, vetar... Granica između spomenika i okruženja nestaje - razložena je na šumu vertikala u koju je moguće ušetati sa svih strana. Snopovi vitkih mesinganih vertikala, objedinjenih na besprekorno beloj podlozi oko mermerne klupe, poput mikro infrastrukture reaguju na promene u okruženju - naglašavaju zvuk kiše, akumuliraju toplotu sunca, raspršuju maglu, zuje na košavi. Poput mase uskomešanih ljudi, struktura radi zajedno sa gradom - svaka pojedinačna vertikala proizvodi neku vrstu čulnog nadražaja i doprinosi jedinstvenom efektu prostora spomenika - gradeći time u njemu stalno budnu atmosferu sećanja. Dvojni karakter sećanja - kao nečega što teži da traje, a izrazito je krhko pod uticajem vremena - ovekovečen je dvojnim karakterom samog spomenika. Stabilnost vertikala koje streme u visinu i masivnost mermerne podloge daju memorijalu vanvremenski, dugovečan karakter, dok istovremeno otvoreno pokazuju fragilnost svojom vitkošću i osetljivošću na nadražaje iz okruženja.
VRTLOŽNI POKRET - PRENOŠENJE ENERGIJE | Snopovi mesinganih štapova na beloj mermernoj podlozi u obliku kvadrata čine jedan kraj teatralne trake u tamnom kamenu koja polazi od spomenika Petru Petroviću Njegošu na Akademskom Platou. Vertikale su pozicionirane tako da u osnovi mapiraju vrtložni pokret. Sa jedne strane, to je vrtlog vazduha kao odraz neposrednog okruženja i sadašnjeg trenutka - vertikale su pozicionirane na osnovu pešačkih tokova na lokaciji, pravca dominantnih vetrova i otvaranja vizura. Sa druge strane, one svojim rasporedom označavaju društveni vrtlog - kao stanje društva u jednom zamišljenom ili davno proteklom trenutku. Jedna klupa u sredini vrtloga simbolizuje jednog coveka, Zorana Đinđića, koji je deo pokretačke energije vrtloga, a ne njegov vođa. Memorijal je simbol njegove borbe za društvo i za edukaciju, razboritost i individualnost svakog pojedinca. Vazdušno osetljiva struktura beleži momenat komunikacije među ljudima, momenat zajedničkog motivisanja, prenošenja znanja i pozitivne energije.
RESPONSIVE ATMOSPHERE | Zoran Đinđić Memorial aspires to create a micro space within the monument, and along with it to construct a vibrant atmosphere of rememberance that actively responds to the everyday life of the city surrounding it. Instead of proposing a single sculpture, an object that would project a certain political message, we chose to disperse one object into multiple bundles of vertical elements made of brass on a pristine white marble base, to create a space that one is able to walk into and engage with. The memorial becomes an integral part of the city life, as it continuously reacts to the weather conditions and urban atmosphere around it. Brass elements are triggered by the surrounding sounds of the city - the structure amplifies rain drumming, wind howling and cools heated summer air by dispersing fog. Reminiscent of a vibrant crowd, it works along with the city itself - each brass element produces a certain kind of sensorial stimuli and contributes to the overall effect of the memorial space. FLOW PATTERNS | The elements are positioned in predetermined patterns of local flows of air and people, to celebrate the present moment of our everyday lives, as well as to speak for the social movements emerging throughout the history. One marble bench within the structure symbolizes Zoran Djindjic, as an integral part of the movement and a carrier of its compelling energy. Furthermore, the memorial signifies precious moments of communication among people, of spreading motivation, knowledge and positive creative energy within the community.
POJEDINAC - DRUŠTVO | 300 mesinganih štapova završava se šupljim cilindrima - kišnim bubnjevima - koji u zavisnosti od svoje visine, te zapremine, proizvode različite tonove kada na njih padaju kapi kiše. Jedan deo štapova umesto bubnja ima LED svetiljku, kojom obasjava prostor spomenika iznutra. Štapovi su tako pozicionirani da usmeravaju i naglašavaju dominantne vetrove u okruženju, te će u samim snopovima elemenata košava intenzivnije strujati i čak zujati. Svaki ovakav momenat je važan deo atmosfere spomen-obeležja - možemo reći da se u ovoj tački prostora intenzivira i slavi mikroklima grada. Spomenik nastaje kao rezultat zajedničkog efekta mnoštva individualnih elemenata. On određuje dva sveta koji koegzistiraju jedan do drugog - svet zajednice i svet individue. Zaustavljeni momenat vazdušnog vrtloga je istovremeno i deo sećanja na Zorana Đinđića i na tadašnje društvo, i deo sadašnjeg trenutka i efemernog okruženja - mesingani snopovi reflektuju sunčevu svetlost i gradski život, usmeravaju vetrove, odzvanjaju na kiši. Vreme unutar spomenika gubi svoje poznate odrednice, čime sećanje postaje aktivna energija grada u sadašnjem trenutku. MODEL | Na modelu spomen-obeležja u razmeri 1:10, svaki mesingani vrh je ručno rađen i jedinstven, što je princip koji bi trebalo da se ponovi i pri izradi spomenika na licu mesta. Svaki štap je potrebno tretirati sa pažnjom i uz slobodu varijacija kao dodatni kvalitet - ovime se intenzivnije prenosi ideja o individualnosti i posebnosti svake osobe u društvu, kao i bogatstvo samog društva kao konstruktivne zajednice pozitivnih i ostvarenih ljudi, o čemu je neumorno govorio Zoran Đinđić.
INDIVIDUAL - SOCIETY | 300 brass elements individually produce unique sounds in the rain due to differently proportioned and handcrafted rain drums facing the sky. Some elements have integrated LED lights to illuminate the marble base at night, and some are equipped with fog dispersers that cool the whole structure down in hot summer months. The structure intensifies the prevailing southwestern winds on Student Square and responds to air flows by subtle buzzing sounds of exposed metal elements. Multiple sensorial stimuli amount to a single atmospheric effect, standing for the importance of each individual in the society as a whole. MODEL | We made a physical model of the memorial in 1:10 scale, where each brass element is carefully made by hand and unique. This is a principle that should be repeated in the actual construction process - each element should be treated with utmost care and handcrafted in a unique way. Variations among elements are to be encouraged as a key quality of the structure - in this way promoting the idea that Zoran Djindjic had been tirelessly pursuing: the idea about the incredible strength of a society as a constructive unity of positive and self-accomplished individuals.
